ผ่านไปแล้ว 3 วันค่ะหลังจากเราไปพบหมอ เพื่อรักษาโรคเชื้อราที่เล็บ คุณหมอบอกว่าหลีกเลี่ยงการโดนน้ำนะ เพราะจะทำให้รักษายาก รู้ไหมเราก็เคร่งครัดมากไม่ยอมให้เล็บเท้าโดนน้ำเลยละ ความลำบากยากเข็ญที่เกิดจากการเป็นโรคเชื้อราที่เล็บ จะสาธยายให้อ่านแล้วกัน
- ซักผ้ากิจกรรมที่สุดแสนจะลำเค็ญ เราก็อยู่ชนบทน่ะนะ ซักผ้าด้วยมือค่ะ (คนเมืองก็อย่าอิจฉาละกัน) วัฒนธรรมในการซักผ้าแบบดั้งเดิมก็ยังไม่สูญหายไปนะภูมิใจอยู่เหมือนกัน เฮ้อ.. ปลอบใจตัวเองน่ะ หนีไม่พ้นเรื่องน้ำเวลาซักเท้าต้องเปียกน้ำทุกครั้งอย่างเลี่ยงไม่ได้ เราใช้ถุงพลาสติกเล็ก ๆ มัดหัวแม่โป้งเท้าไว้ไม่ให้น้ำเข้า คิดดูเหอะ กว่าจะซักเสร็จนิ้วเขียวกันพอดี แต่ก็ชักชินแล้ว เพราะต้องซักทุกวัน ของตัวเองและของสามีด้วย
- ความวิตกจริตที่สุดแสนจะลำคาญ เชื่อไหมเวลาไปทำงานเราใส่รองเท้าผ้าใบและแน่นอนต้องใส่ถุงเท้า ไม่ชอบเดินเท้าเปลือย การใส่ถุงเท้าก็จะทำให้เท้าอับ (เวลาเหงื่อออก) เราต้องถอดถุงเท้าเข้า -ออก อยู่เรื่อยเพราะกลัวเท้าอับ โหเกือบจะเป็นอาการโรคจิตเลยนะ แต่ก็ไม่คิดมากนะ แค่พยายามอย่าให้เท้าอับชื้น หรือโดนน้ำน่ะ
- น้องที่ทำงานมันชอบขำเราอยู่เรื่อยเลย แน่นอนพออยู่ที่ทำงานก็ต้องมีการระบายให้เพื่อนร่วมงานฟังกันบ้าง “เจี๊ยบแกดูดิ เท้าข้าเป็นเชื้อราที่เล็บว่า” น้องที่ทำงานมันชื่อเจี๊ยบตอนนี้มันท้องใกล้คลอดแล้ว เรารึอยากท้องจะตายกลับไม่ท้องเลยได้แต่นังอิจฉามันทุกวันเลยเฮ้อ เอ้า! นอกเรื่องเฉยเลย แล้วเราก็เปิดเล็บเท้าให้มันดู “ดูดิ น่าเกลียดมาก …. (ฝอยไปเรื่อยๆ)” เวลาเราเปิดเท้าดูทีไร มันก็ขำว่าเราเปิดเท้าดูอีกและ จนเดียวนี้มันเลิกขำแล้วเพราะเป็นเรื่องปกติ ส่วนเราสิขำไม่ออก เฮ้อ… คิดแล้วเศร้า
- จะไปหาหาหมอที่ไหนดีละเนี่ย เขาว่ามียาหยดที่ซึมเข้าไปในใต้เล็บได้ ไอ้ที่เราทาอยู่มันไม่ซึมเข้าไปใต้เล็บน่ะไม่ได้ช่วยอะไรเล้ย แต่ก็ทาไปดีกว่าไม่ทาไรเลย เดี๋ยวจะไปหาหมอที่ รพ.สิงห์บุรี ล่ะ น่าจะมีวิธีรักษาที่ดีกว่านี้ (อ้อ ลืมบอกตอนแรกเราไปหาหมอที่คลีนิกมาน่ะ)
- ไม่ได้ใส่รองเท้าสวย ๆ กับเขาเล้ย โอ้ชีวิตผู้หญิงคนหนึ่งไม่ได้ใส่รองเท้าสวย ๆ เพราะเป็นเชื้อราที่เล็บ รันทดแมะใครไม่เป็นไม่รู้หรอกนะ ว่ามันเสียเซ้วแค่ไหน ไม่เป็นไรไม่ใช่ปัญหา เราก็ใช้ชีวิตปกติของเราแบบเดิม ๆ นี่แหละ กะอีแค่เรื่องเล็บขี้ปะติ๋วนี่ เช๊อะ… (นั่นปลอบใจตัวเองเก่งนิ)
- รำค้าญ รำคาญ เวลามันปวดตึบ ๆ ขึ้นมา ถามว่าปวดมากไหม ก็ไม่มากนะ แต่รู้สึกตึ๊บ ๆ ๆ รบกวนจิตใจเหลือเกิ้น ….
น่าจะหมดแล้วนะไอ้ความลำบากจากโรคเชื้อราที่เล็บ ขี้ปะติ๋วเนี่ย เดียวไปหาข้อมูลดี ๆ อย่างอื่นมาโพสมั่งดีกว่า เรื่องเล็บขี้ปะติ๋วเนี่ยหมดแก๊บแล้ว เดี๋ยวมีอะไรใหม่ ๆ จะเขียนให้อ่านมั่งละกัน